Καταγγελία των ΔΣ συλλόγων γονέων και κηδεμόνων 21ου και 109ου Δημοτικών Σχολείων Θεσσαλονίκης
Τα ΔΣ των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων κλήθηκαν από τις διευθύνσεις του 21ου και του 109ου Δημοτικών Σχολείων να καλύψουν μέρος των εξόδων (85€ κάθε σύλλογος) για την αγορά νέων αντλιών ώστε να τοποθετηθούν σε εγκατάσταση του σχολικού κτιρίου που προστατεύει από το ενδεχόμενο πλημμύρας καθώς οι παλιές, εδώ και καιρό, δεν λειτουργούσαν.
Όλες οι διαδικασίες για την αίτηση της κάλυψης των εξόδων είχαν γίνει με πλήρη και υπεύθυνο τρόπο από τις διευθύνσεις προς τη Δημοτική Αρχή. Η διεύθυνση έλαβε 3 προσφορές από εταιρείες και τις προώθησε στην αρμόδια επιτροπή του δήμου. Η εταιρεία όμως που επιλέχτηκε τελικά για να αγοραστεί το προϊόν είχε στείλει στο σχολείο προσφορά που περιλάμβανε ακατάλληλα προϊόντα χωρίς να υπάρχει τέτοια συνεννόηση. Η αρμόδια επιτροπή του δήμου επέλεξε αυτήν την προσφορά με κριτήρια κόστους και όχι καταλληλότητας.
Οι διευθυντές μας εξήγησαν ότι οι δαιδαλώδεις μηχανισμοί και η γραφειοκρατική πραγματικότητα θα καθιστούσαν την αναμονή για τη διόρθωση του προβλήματος από το δήμο (και αν αυτή τελικά γινόταν) απαγορευτική σε περίοδο που αναμένουμε βροχές. Για αυτό, μπροστά στον κίνδυνο να μείνει το σχολείο δίχως στοιχειώδη υποδομή πρόληψης πλημμύρας, αποφασίσαμε να δώσουμε τα χρήματα που υπολείπονταν ώστε να αγοραστούν οι κατάλληλες αντλίες, αφού προηγουμένως διαμαρτυρηθήκαμε έντονα στις διευθύνσεις των σχολείων.
Με το παρόν κείμενο θέλουμε να καταγγείλουμε το γεγονός, που αν και είναι το πρώτο στη δική μας θητεία, γνωρίζουμε ότι έχει επαναληφθεί πολλές φορές. Συνήθως οι σύλλογοι γονέων θεωρούνται η “εύκολη λύση” γενικώς και σε περιπτώσεις που δεν είναι καθόλου έκτακτες. Διαφωνούμε πλήρως με τη λογική που θέλει τους γονείς να καλύπτουν κενά του κράτους ειδικά όταν αυτά στρέφονται εναντίον της ασφάλειας των παιδιών μας.
Τα σχολεία θα έπρεπε να βρίσκονται στην πλήρη κάλυψη και αποκλειστική ευθύνη του κράτους που με ενιαία κριτήρια θα αναλάμβανε την ευθύνη για την καταλληλόλητα και τη συντήρηση των υποδομών. Ο κατακερματισμός των ευθυνών (σχολικές διευθύνσεις, δήμος, διάφορες επιτροπές, διευθυντές, εργολάβοι, άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις κ.α.) οδηγεί αντικειμενικά σε κατακερματισμό των κριτηρίων βάση των οποίων κρίνεται και υλοποιείται η συντήρηση, η πρόληψη, ασφάλεια κ.τ.λ.. Τελικά έχουμε αντλίες επειδή ασχολήθηκαν παραπάνω από όσο ήταν υποχρεωμένοι οι διευθυντές των σχολείων με χρόνο που αφαιρείται από την ανάγκη διεύθυνσης του εκπαιδευτικού έργου. Κάπως έτσι, ο Δήμος (ή το κράτος, ή μια επιτροπή), δεν κινητοποιείται από τον κίνδυνο να πνίγει κάποιο παιδάκι όταν ρίξει μια γερή βροχή, γιατί πολύ απλά έχει φύγει με τεχνητό τρόπο η ευθύνη από πάνω του. Άρα το ζητούμενο για κάθε κρίκο αυτής της αλυσίδας “υπευθύνων” δεν είναι η ικανοποίηση αναγκών αλλά βασικά η μείωση του κόστους και κατόπιν η διάχυση των ευθυνών, μέχρι να καταλήξουν σε κάποιον … “σταθμάρχη”. Η ιστορία μετά απαιτεί να «σταυρώσουμε» τον τελευταίο τροχό της αμάξης για να μείνουν στο απυρόβλητο οι πραγματικές αιτίες και οι ένοχοι.
Είναι η αιτία όλων αυτών μια αόριστη ανικανότητα κάποιων ή όλων των κρίκων του κράτους; Εμείς δεν το πιστεύουμε. Η αιτία βρίσκεται σε μια ενιαία πολιτική που ασκείται διαχρονικά και από διαφορετικούς, που έχει μετατρέψει διάφορες κοινωνικές ανάγκες (παιδεία, υγεία πρόνοια κ.α.) αρχικά σε εμπόρευμα που αγοράζεται και πουλιέται και κατόπιν σε κόστος που μονίμως το κράτος θέλει να μειώσει ή και να αποφύγει. Έτσι εξηγούνται τα κενά σε εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό, η ανύπαρκτη ειδική αγωγή, οι σοβάδες που πέφτουν σε κεφάλια μαθητών και ο κακό-συντηρημένος καυστήρας που ανατινάχθηκε σκοτώνοντας έναν μαθητή πριν 2 χρόνια σε σχολείο της χώρας.
Αυτό που μας εξοργίζει ακόμη περισσότερο είναι ότι για την παιδεία και την ασφάλεια των παιδιών μας έχουμε πληρώσει και όχι μόνο μια φορά. Πληρώνουμε δυσβάσταχτους φόρους που τα τελευταία χρόνια μαζί με την εκτοξευμένη ακρίβεια έχουν μειώσει το εισόδημα των οικογενειών από 10% έως 40%! Πάνω σε αυτά έρχεται ο Δήμος και μας αυξάνει κατά 30% τα δημοτικά τέλη πάνω στην 35% αύξηση που έκανε πέρυσι! Πολλά έξοδα που κάποτε ήταν μηδενικά η πολύ μικρότερα έχουν μεταφερθεί στις πλάτες μας (παιδιατρική υγεία, εργοθεραπείες, αθλητισμός κ.α.).
Άρα δε δεχόμαστε τα παιδιά μας να κινδυνεύουν από κακοσυντήρηση και περικοπές πόρων που έχουν αποσπαστεί από τα εισοδήματα των οικογενειών.
Δεν θα ανεχτούμε άλλη φορά να βρεθούμε «με το μαχαίρι στο λαιμό» για να βάλουμε ακόμη μια φορά το χέρι στην τσέπη! Θα αναζητήσουμε όλα τα προβλήματα του σχολείου μας και θα τα κοινοποιήσουμε. Καλούμε και άλλους συλλόγους να κάνουν το ίδιο ώστε να αναδειχθεί το μέγεθος και η σοβαρότητα των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η υποχρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Απαιτούμε:
–Ραγδαία αύξηση της χρηματοδότησης του δήμου από το κράτος το οποίο συλλέγει το 95% των φορολογικών εσόδων του από τους πολίτες.
-Μείωση των δημοτικών τελών για τις κατοικίες και ραγδαία μείωση ή κατάργησή τους για οικογένειες με χαμηλότερα εισοδήματα, ΑμεΑ και ανέργους.
-Άμεση καταγραφή, ανάληψη της ευθύνης και ταχεία αποκατάσταση προβληματικών σχολικών υποδομών από τους φορείς του κεντρικού και τοπικού κράτους.
Γιατί όσο δεν βάζουμε στο στόχαστρο τις αιτίες, αυτές θα λειτουργούν ως θερμοκήπια για να επιβιώνουν και να εντείνονται τα προβλήματα που γεννούν.